“Doen wat je zegt en zeggen wat je doet.”
“Deze visie hanteer ik in mijn leven maar ook in mijn werk.”
Ik ben Nik. Liefhebber van eenvoud, eigenzinnig en ondernemend. Ik houd ervan om mijn handen te laten wapperen, om mijzelf nuttig te maken, in samenwerking met andere mensen. Ik ga uit van het positieve van ieder mens.
Mijn levensloop in een notendop
Geboren in Nijmegen, grootgebracht in de Brabantse plaatsen Grave en Schaijk en nu woonachtig in het bruisende ’s-Hertogenbosch. Een woonplaats waar mijn ondernemende karakter goed tot zijn recht komt. In deze stad heb ik onder andere samen met mensen uit de buurt Stichting Raket opgericht. Blij ben ik met waar ik nu ben gekomen, zowel privé als zakelijk. Ik ben wel van ver moeten komen. Op 2-jarige leeftijd heb ik als gevolg van een hersenvliesontsteking hersenschade opgelopen waardoor ik een milde vorm van epilepsie heb gekregen. Ik kan niet goed schrijven, lezen en rekenen en ik moest op jonge leeftijd naar het speciaal onderwijs. Ook had ik allerlei gedragsproblemen, ik was een moeilijk opvoedbaar kind, en ik heb tot mijn 9e in een internaat gezeten. Ik zou niet veel toekomst hebben in de zin van werk, relatie en school stelden ze daar vast. Tegen alle adviezen in namen mijn ouders me toch weer terug in huis. Ondanks dat het me werd afgeraden ben ik ook een mbo-opleiding begonnen: ruimtelijke vormgeving, communicatie en presentatie. Door onder andere vrijwilligerswerk te doen bij Cello als verzorger van mensen met een verstandelijke beperking, aan de slag te gaan als setdresser op een lokale filmset, een maatje via een stichting te begeleiden tijdens de pubertijd en op eigen initiatief cursussen te volgen op het gebied van Nederlandse taal, staatsinrichting en rekenen heb ik mijzelf persoonlijk en professioneel ontwikkeld. Aan motivatie geen gebrek. Te lang stil blijven staan wil ik niet.
Door op creatieve wijze om te gaan met hindernissen op mijn levenspad, zoals het opgeplakt krijgen van labels als ‘beperkt’ of ‘zwakzinnig’, ben ik gekomen waar ik nu ben. Ik kom graag onder de mensen, dat doe ik door een luisterend oor te bieden aan mensen terwijl ik hen help in het huishouden, zomerkampen voor kinderen van 8 tot 18 jaar te begeleiden en andere vrijwillige klussen zoals het leiden van buitenschoolse activiteiten zoals een kookclub. Mijn visie is dat mensen zich kwetsbaar opstellen als je open bent over je verhaal en daarin aandacht schenkt aan zowel je beperkingen als je talenten. Dat schept een vertrouwensband tussen mensen waardoor je samen meer kunt bereiken. Ironisch genoeg hebben mijn beperkingen mij dus ook op een goede manier gevormd. Dat doe je niet alleen maar samen met mensen wie je vertrouwt. Vertrouwen winnen begint echter bij jezelf. Ik gun dat iedereen.
Het mediaoffensief
Tijdens mijn verblijf op het internaat, is me altijd verteld dat ik niet veel toekomst zou hebben als het gaat om school, werk, een sociaal leven en een relatie. Gelukkig heb ik dit gegeven toekomstperspectief altijd genegeerd en heb mijn eigen pad in het leven gebaand. Op mijn 25ste woonde ik inmiddels al een aantal jaar zelfstandig, had een fijne groep vrienden om me heen en al twee jaar een relatie met mijn partner. Op het gebied van scholing en werk werden echter alle deuren voor mijn neus dichtgeslagen. Ondanks mijn vele ervaringen met vrijwillige werkzaamheden in de gehandicaptenzorg en jongerenwerk op diverse plekken, werd ik keer op keer voor een betaalde baan afgewezen. De vereiste papieren kon ik ook niet behalen: de betreffende onderwijsinstellingen wilden niet inspelen op mijn hersenletsel.
In januari 2015 was ik het zat en ben ik een mediaoffensief gestart. Door middel van een krachtige brief heb ik de aandacht gevraagd van diverse media en politici in Den Haag voor de problematiek rondom het participeren op de arbeidsmarkt met een beperking. Een probleem dat tot op de dag van vandaag leeft. Door alle media-aandacht werd ik eindelijk gehoord en raakte ik geïnspireerd om deze doelgroep te vertegenwoordigen.
Het vervolg
Woensdag 18 april 2018 werd ik op uitnodiging van Minister-president Rutte ontvangen op het Catshuis, samen met 14 andere mensen die zich hard maken voor de samenleving. Hij vertelde me persoonlijk dat we dezelfde missie hebben. Dat iedereen meetelt en uniek is met unieke talenten. Dat je je nooit aan de kant moet laten zetten.
Per 1 juni 2018 werk ik voor het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) om met deze missie verder te bouwen aan een inclusievere samenleving. Door te blijven inspireren en te verbinden help ik het ministerie diverser te worden door meer aandacht te scheppen voor onder andere mensen met een arbeidsbeperking, migratieachtergrond of lhbt’ers.
Meer weten? Ga naar De Correspondent voor een uitgebreid levensverhaal geschreven door journalist Dick Wittenberg. Op NOSOP3 spreek ik over de korting van de Wajong met 5% vanaf januari 2018.